Architekt zamieszkały w Słupsku. W księgach adresowych Słupska po raz pierwszy wzmiankowany w 1912 roku. Mieszkał wówczas w kamienicy przy Amtsstrasse 15 (dzisiejsza ul. Kopernika). W 1915 r. wymieniony już jako mieszkaniec St. Georg-Strasse 20 (Św. Jerzego). Po I wojnie światowej, w 1919 - występował pod adresem Bellingstrasse 4 (dziś ul. Kniaziewicza).  Po raz ostatni, wg. www.pommerndatenbank.de (dostęp 9 marca 2020) wymieniony został w spisie z 1937 roku jako architekt pod adresem Hindenburgstrasse 7 (dziś ul. Kilińskiego). 

   Na początku lat 30. zaprojektował m.in. gmach szkoły we wsi Zaleskie w gminie Ustka. Wg. autora kroniki szkolnej, zlecenie powierzono mu dzięki orędownictwu Waltera von Belowa, dziedzica Zaleskich. Podczas uroczystości otwarcia w wygłoszonym przemówieniu podkreślał, że starał się nadać gmachowi formę, w której będzie mógł pojawic się duch narodowego odrodzenia Niemiec.

    W 1935 roku projektował przekształcenie Kaplicy Św. Jerzego na "Halę Pamięci" - monument upamiętniający 960 mieszkańców Słupska, poległych w I wojnie światowej. Przebudowa trwała 3 lata. Uroczystość odsłonięcia monumentu miała miejsce 9 listopada 1938 roku, na kilka godzin przed "Nocą Krzyształową". 

      Na zdjęciach obiekty zaprojektowane lub przekształcane przez W. Buchholza:

 Szkoła w Zaleskich                                                                  Kaplica św. Jerzego w Słupsku