Powstaniec polski pochodzący z Mazowsza, uczestnik wyprawy gen. Michała Sokolnickiego na Słupsk w lutym 1807 roku i jedyny, znany z imienia i nazwiska, polski poległy w bitwie o Słupsk, stoczonej wieczorem 18 lutego 1807 roku.
Celem wyprawy była likwidacja słupskiej bazy oddziału pruskich partyzantów hrabiego von Krockowa, działającego na tyłach wojsk napoleońskich. Jezierski był Jednym z kilkudziesięciu Polaków poległych w nocnej bitwie, która rozegrała się pod murami miasta w nocy z 18 na 19 lutego 1807. Niektórzy twierdzą, że padło ich wówczas aż około 200. Jezierski jest jedynym z nich znanym z imienia i nazwiska. Jedyny znany poległy Prusak to kanonier Roesler ze Schwedt, zabity przez Polaków w walkach na Wyspie Młyńskiej.
Jezierski okazji, by zginąć pod Słupskiem miał tej feralnej nocy pięć, bo jego mazowiecki oddział pięć razy ruszał do szturmu na Bramę Młyńską. Padł zapewne w którymś z ostatnich ataków, bo już podczas walk pod bramą. I zapewne został pochowany gdzieś w Słupsku. Możliwe, że na cmentarzu przy ul. Kaszubskiej, który już wówczas działał.
Dzięki staraniom słupskiego Towarzystwa Odkrywców, Jezierskiego upamiętnia tablica wmurowana w wewnetrzną ścianę Kościoła Św. Jacka w Słupsku. Jest on także patronem mostu przez kanał młyński obok bramy, pod którą zginął. W 2007 roku, w 200-lecie bitwy o Słupsk, Towarzystwo Odkrywców wybiło pamiatkowy medal, przyznawany jako honorowe wyróżnienie dla osób, które w oczach kapituły TO "dystyngują się" w działaniach na rzecz Słupska.
Na zdjęciach: awers i rewers medalu wybitego z okazji 200. rocznicy bitwy o Słupsk. 
