Bitwa o Kołobrzeg - kalendarium:
4 marca 1945 r. – miasto atakują wzdłuż ul. Trzebiatowskiej czołgi radzieckie 1 Armii Pancernej Gwardii. Nie są wstanie opanować mostu na Parsęcie. Zmieniają kierunek natarcia.
8 marca – do walki przystępują żołnierze z 6. Dywizji Wojska Polskiego (pułki 18, 16 i 14). Pierwsze natarcie przynosi straty. Sukcesów nie odnotowuje też uderzająca od wschodu 272 Dywizja Piechoty Armii Czerwonej.
9 marca – do walki wchodzi 3. Dywizja Piechoty Wojska Polskiego. Natarcie rusza wzdłuż szosy Karlino – Kołobrzeg.
10 marca – 12 marca – wojska radzieckie opanowują wschodni skraj koszar przy ul. Koszalińskiej. 7 pułk piechoty walczy zaciekle w rejonie kościoła św. Jerzego. Stanowiska niemieckie bombardują samoloty 4 Lotniczej Mieszanej Dywizji Polskiej. 3 DP i radziecka 272 DP, opanowuje skraj Przedmieścia Lęborskiego. Trwają zaciekłe walki o kościół św. Jerzego. Żołnierze 6 DP forsują Parsętę, uderzają na śródmieście, równolegle dalej toczą krwawy bój o "białe” i "czerwone koszary”.
12 – 15 marca – przełom w walkach. Padają najzacieklej bronione punkty oporu: "białe” i "czerwone koszary”, gazownia. Do walk przystępuje 4. Dywizja Piechoty Wojska Polskiego. Uderza między morzem a torem kolejowym Kołobrzeg – Białogard. Toczy krwawy bój o parowozownię. 6 DP walczy w gęsto zabudowanym śródmieściu.
14 marca – Polacy przerywają ogień. Przez radiostację proponują Niemcom zakończenie walk. Odpowiedź nie nadchodzi.
16 – 17 marca – walki w centrum miasta w rejonie kolegiaty i dworca kolejowego. Niemcy wprowadzają do walki batalion marynarzy Kell ze Świnoujścia. Po dwóch dniach walk Polacy zdobywają katedrę. Walki w rejonie Placu 18 Marca wspiera kilkanaście salw katiusz. W nocy z 17 na 18 marca żołnierze polscy zdobywają dworzec. Ruszają w kierunku latarni morskiej. W stronę portu stopniowo przemieszczają się żołnierze walczący w centrum.
18 marca – Okręty Krigsmarine ostrzeliwujące miasto odpływają z ewakuującymi się ostatnimi żołnierzami niemieckimi na pokładzie. Kończy się dramatyczna ewakuacja ludności cywilnej, której tysiące pozostają w mieście bez szansy na ucieczkę drogą morską.
O świcie żołnierze polscy wychodzą na plażę, kończy się bitwa o Kołobrzeg. Po południu rozpoczyna się uroczystość Zaślubin z Morzem.
